ΠΑΣΧΑ - ΚΑΛΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

                           ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΙ ΑΠΟΚΡΙΕΣ & ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
                                                                ΔΟΜΝΑ ΣΑΜΙΟΥ 



ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ-ΚΕΡΚΥΡΑ

                                            ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ - ΚΑΛΥΜΝΟΣ  

ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ
ΕΛΕΝΗ ΔΗΜΟΥ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ
ΔΟΜΝΑ ΣΑΜΙΟΥ

Όμορφη πού 'ναι η Λαμπρή απ' όλες τσι σκολάδες,
που βγάζουν την Aνάσταση μ' ολόχρυσες λαμπάδες
Έβγα να με δεις που ήρθα
τ' άστρι μ' έφερε τη νύχτα.

Όμορφη πού 'ναι η Λαμπρή με όλα τα ζουμπούλια
που σμίγουνε οι λέφτεροι μ' όλα κοπελούδια
Bιόλα μου και κατιφέ μου
δε σ' αλησμονώ ποτέ μου.

Όμορφη πού 'ναι η Λαμπρή φέρνει το καλοκαίρι
που λουλουδίζουν τα βουνά και χαίρεται τ' αγέρι.
Σένα πρέπει, σένα πρέπει
το γαρίφαλο στην τσέπη.

ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΩΡΓΗ Μ' ΠΑΣΧΑΛΙΑ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΥΡΙΤΣΗΣ

 ΠΑΣΧΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ

                                                            Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα

                                                            Πάσχα της αγάπης Πάσχα

                                                            Πάσχα των αγγέλων

       

                                                            Ήλιος κι ανατέλλεις

                                                            Πάσχα μέγα Πάσχα

                                                            ήλιος φωτοδότης

                                                            των Ελλήνων Πάσχα

 ΕΚΑΝΑ ΠΑΣΧΑ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ
ΤΑΚΗΣ ΚΑΡΝΑΒΑΣ





ΣΤΑ ΞΕΝΑ ΠΑΣΧΑ ΕΚΑΝΑ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΥΡΙΤΣΗΣ

ΛΕΙΛΑΛΙΜ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

ΜΙΑ ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΚΙ ΜΙΑ ΛΑΜΠΡΗ

ΧΡΟΝΗΣ ΑΗΔΟΝΙΔΗΣ

Μια Πασχαλιά \ Μια Πασχαλιά \ Μια Πασχαλιά
και μια Λαμπρή
μια επίσημην ημέραν - πουλάκι μου -
μια επίσημην ημέρα - Ναλέξαντρι -
μια επίσημην ημέρα - πουλάκι μου -
μια επίσημην ημέρα - Ναλέξαντι -.

Μάνα νυιγιό \ μάνα νυιγιό \ μάνα νυιγιόν
εστόλιζε
στην εκκλησιά να πάνε - πουλάκι μου -
στην εκκλησιά να πάνε - Ναλέξαντρι -
στην εκκλησιά να πάνε - πουλάκι μου -
στην εκκλησιά να πάνε - Ναλέξαντρί -.

Μπρουστά παέν` \ μπρουστά παέν` \ μπρουστά παέν`
η μάνα του
και πίσω η αδερφή του - πουλάκι μου -
και πισω η αδερφή του - Ναλέξαντρι -
και πίσω η αδερφή του - πουλάκι μου -
και πίσω η αδερφή του - Ναλέξαντρι -.

Στη μέσ` παέν` \ στη μέσ` παέν` \ στη μέσ` παέν`
Αλεξαντρίς
σα μήλου μαραμένου - πουλάκι μου -
σα μήλου μαραμένου - Ναλέξαντρι -
σα μήλου μαραμένου - πουλάκι μου -
σα μήλου μαραμένου - Ναλέξαντρι -.

Κι σαν τους εί \ και σαν τους εί \ και σαν τους είδι
η έκκλησιά
ρίχνει τα κεραμίδια - πουλάκι μου -
ριχνει τα κεραμίδια - Ναλέξαντρι -
ριχνει τα κεραμίδια - πουλάκι μου -
ριχνει τα κεραμίδια - Ναλέξαντρι -.



ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΥΡΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

                               Σήμερα μαύρος Ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα,

                               σήμερα όλοι θλίβουνται και τα βουνά λυπούνται,

                               σήμερα έβαλαν βουλή οι άνομοι Οβραίοι,

                               οι άνομοι και τα σκυλιά κι' οι τρισκαταραμένοι

                               για να σταυρώσουν το Χριστό, τον Αφέντη Βασιλέα.

                               Ο Κύριος ηθέλησε να μπει σε περιβόλι

                               να λάβει δείπνον μυστικόν για να τον λάβουν όλοι.

                               Κι' η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν μοναχή της,

                               τας προσευχάς της έκανε για το μονογενή της.

                               Φωνή τους ήρθ' εξ Ουρανού απ' Αρχαγγέλου στόμα:

                               -Φτάνουν κυρά μου οι προσευχές, φτάνουν κι' οι μετάνοιες,

                               το γυιό σου τον επιάσανε και στο φονιά τον πάνε

                               και στου Πιλάτου την αυλή εκεί τον τον τυραγνάνε.

                               -Χαλκιά-χαλκιά, φτιάσε καρφιά, φτιάσε τρία περόνια.

                               Και κείνος ο παράνομος βαρεί και φτάχνει πέντε.

                               -Συ Φαραέ, που τά 'φτιασες πρέπει να μας διδάξεις.

                               -Βάλε τα δυο στα χέρια του και τ' άλλα δυο στα πόδια,

                               το πέμπτο το φαρμακερό βάλε το στην καρδιά του,

                               να στάξει αίμα και νερό να λιγωθεί η καρδιά του.

                               Κι' η Παναγιά σαν τάκουσε έπεσε και λιγώθη,

                               σταμνί νερό της ρίξανε, τρία κανάτια μόσχο

                               για να της ερθ' ο λογισμός, για να της έρθει ο νους της.

                               Κι' όταν της ηρθ' ο λογισμός, κι' όταν της ηρθ' ο νους της,

                               ζητά μαχαίρι να σφαγεί, ζητά φωτιά να πέσει,

                               ζητά γκρεμό να γκρεμιστεί για το μονογενή της.

                               -Μην σφάζεσαι, Μανούλα μου, δεν σφάζονται οι μανάδες

                               Μην καίγεσαι, Μανούλα μου, δεν καίγονται οι μανάδες.

                               Λάβε, κυρά μ' υπομονή, λάβε, κύρά μ' ανέση.

                               -Και πώς να λάβω υπομονή και πώς να λάβω ανέση,

                               που έχω γυιο μονογενή και κείνον Σταυρωμένον.

                               Κι' η Μάρθα κι' η Μαγδαληνή και του Λαζάρου η μάνα

                               και του Ιακώβου η αδερφή, κι' οι τέσσερες αντάμα,

                               επήραν το στρατί-στρατί, στρατί το μονοπάτι

                               και το στρατί τους έβγαλε μες του ληστή την πόρτα.

                               -Άνοιξε πόρτα του ληστή και πόρτα του Πιλάτου.

                               Κι' η πόρτα από το φόβο της ανοίγει μοναχή της.

                               Τηράει δεξιά, τηράει ζερβά, κανέναν δεν γνωρίζει,

                               τηράει δεξιώτερα βλέπει τον Αϊγιάννη,

                               Αγιέ μου Γιάννη Πρόδρομε και βαπτιστή του γυιου μου,

                               μην είδες τον υγιόκα μου και τον διδάσκαλόν σου;

                               -Δεν έχω στόμα να σου πω, γλώσσα να σου μιλήσω,

                               δεν έχω χεροπάλαμα για να σου τόνε δείξω.

                               Βλέπεις Εκείνον το γυμνό, τον παραπονεμένο,

                               οπού φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο,

                               οπού φορεί στην κεφαλή αγκάθινο στεφάνι;

                               Αυτός είναι ο γυιόκας σου και με ο δάσκαλός μου!

                               Κι' η Παναγιά πλησίασε γλυκά τον αγκαλιάζει.

                               -Δε μου μιλάς παιδάκι μου, δε μου μιλάς παιδί μου;

                               -Τι να σου πω, Μανούλα μου, που διάφορο δεν έχεις·

                               μόνο το μέγα-Σάββατο κατά το μεσονύχτι,

                               που θα λαλήσει ο πετεινός και σημάνουν οι καμπάνες,

                               τότε και συ, Μανούλα μου, θάχεις χαρά μεγάλη!

                               Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γη, σημαίνουν τα Ουράνια,

                               σημαίνει κι' η Άγια Σοφία με τις πολλές καμπάνες.

                               Όποιος τ' ακούει σώζεται κι' όποιος το λέει αγιάζει,

                               κι' όποιος το καλοφουγκραστεί Παράδεισο θα λάβει,

                               Παράδεισο και λίβανο απ' τον Άγιο Τάφο.